[ و به فرزند خود حسن ( ع ) فرمود : ] پسرکم چهار چیز از من بیاد دار ، و چهار دیگر به خاطر سپار که چند که بدان کار کنى از کرده خود زیان نبرى : گرانمایه‏ترین بى‏نیازى خرد است ، و بزرگترین درویشى بیخردى است و ترسناکترین تنهایى خودپسندى است و گرامیترین حسب خوى نیکوست . پسرکم از دوستى نادان بپرهیز ، چه او خواهد که تو را سود رساند لیکن دچار زیانت گرداند ، و از دوستى بخیل بپرهیز ، چه او آنچه را سخت بدان نیازمندى از تو دریغ دارد ، و از دوستى تبهکار بپرهیز که به اندک بهایت بفروشد ، و از دوستى دروغگو بپرهیز که او سراب را ماند ، دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نمایاند . [نهج البلاغه]

ما از خدای گم شده ایم او به جستجوست                             چون  ما نیازمند و گرفتار آرزوست

گاهی به برگ لاله نویسد پیام خویش                                      گاهی درون سینه مرغان به های و هوست

در نرگس آرمیدکه بیند جمال ما                                               چندان کرشمه دان که نگاهش به گفتگوست

آهی سحرگهی که زند در فراق ما                                          بیرون و اندرون زبر و زیر وچارسوست

هنگامه بست از پی دیدار خاکی ای                                         نظاره را بهانه تماشای رنگ و بوست

پنهان به ذره ذره  و ناآشنا هنوز                                               پیدا چو ماهتاب و پنهان به کاخ و کوست

                    در خاکدان ما گهر بندگی گم است

               این گوهری که گم شده مائیم یا که اوست




مهدی ::: چهارشنبه 87/3/15::: ساعت 2:28 صبح

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 5


بازدید دیروز: 0


کل بازدید :1241
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<
 
 
>>طراح قالب<<